لطفا منتظر باشید
دعا و نیایش آن حضرت علیه السلام در خوف از خداوند
  • تاریخ انتشار : 18 دى 1388 ساعت 11:30 بعد از ظهر
  • تعداد بازدید : 128
  • زمان مطالعه : 20 دقیقه

دعا  ‌و‌  نيايش  ‌آن حضرت عليه السلام در‌  خوف از‌  خداوند


̶    خداوندا! تو‌  مرا بدون عيب آفريدى،  ‌و‌  كوچك بودم مرا پروردى  ‌و‌  مرا روزى كافى عطا نمودى.

̶    خدايا! در‌  كتابت كه‌   ‌آن را‌  نازل فرموده اي‌  ‌و‌  در‌  آنچه به‌  بندگانت بشارت داده اي‌ يافتم كه‌  فرموده اى: «اى بندگان من‌  كه‌  در‌  حق خود اسراف روا داشته ايد، از‌  رحمت خدا مأيوس نشويد، زيرا كه‌  خداوند همه  ‌ى‌  بندگان را‌  مى‌ آمرزد.»  ‌و‌  در‌  گذشته كارهايى را‌  انجام داده ام كه‌  تو‌  خود بهتر از‌  من‌  مى‌ دانى، پس‌  واى بر‌  رسوايى من‌  كه‌  در‌  كتاب تو‌  ثبت شده است.

̶    و اگر مواقعى نبود كه‌  به‌  عفو فراگيرت در‌   ‌آن اميد بسته ام خود را‌  از‌  دست رفته مى‌ ديدم،  ‌و‌  اگر كسى مى‌ توانست از‌  قدرت پروردگارش فرار كند من‌  سزاوار به‌  گريختن از‌  تو‌  بودم  ‌و‌  تويى كه‌  چيزى در‌  زمين  ‌و‌  آسمان از‌  تو‌  مخفى نمى ماند  ‌و‌  همه را‌  در‌  قيامت حاضر خواهى كرد،  ‌و‌  همان كافى است كه‌  خود كيفر مى‌ دهى  ‌و‌  حسابرس مى‌ باشى.

̶    خدايا! اگر بگريزم تو‌  مرا مى‌ يابى،  ‌و‌  اگر فرار نمايم تو‌  مرا درمى يابى،  ‌و‌  اينك منم در‌  پيشگاهت خاضع، ذليل  ‌و‌  صورت بر‌  خاك نهاده كه‌  حاضر هستم  ‌و‌  اگر عذابم نمايى شايسته  ‌ى‌  آنم، پروردگارا! اين رفتارى بر‌  طبق عدل است،  ‌و‌  اگر مرا ببخشى مشخص مى‌ شود كه‌  از‌  قبل عفوت شامل حالم بوده  ‌و‌  لباس عافيتت را‌  بر‌  تن داشته ام.

̶    خدايا! پس‌  از‌  تو‌  مى‌ خواهم به‌  حق  ‌آن اسمايى كه‌  در‌  گنجينه دارى،  ‌و‌  به‌  حق آنچه از‌  جلالت كه‌  پرده ها  ‌آن را‌  پوشانده، به‌  اين وجود بى تاب  ‌و‌  اين استخوان سست، رحم نمايى كه‌  طاقت تحمل آفتابت را‌  ندارد چه برسد به‌  حرارت  ‌و‌  آتش جهنمت؟!  ‌و‌  طاقت شنيدن صداى رعد  ‌و‌  برقت را‌  ندارد، چه برسد كه‌  بخواهد صداى غضب  ‌و‌  خشمت را‌  بشنود؟!

̶    خداوندا! پس‌  به‌  من‌  رحم كن، چون كه‌  من‌  بنده اي‌ كوچك هستم،  ‌و‌  قدر  ‌و‌  منزلتم كم است،  ‌و‌  عذاب كردنم چيزى نيست كه‌  به‌  اندازه  ‌ى‌  ذره اي‌ به‌  حكومتت اضافه نمايد،  ‌و‌  اگر عذاب كردنم به‌  حكومتت اضافه مى‌ كرد از‌  تو‌  مى‌ خواستم كه‌  بر‌   ‌آن عذاب به‌  من‌  صبر  ‌و‌  طاقت بدهى،  ‌و‌  دوست داشتنم كه‌   ‌آن فزونى  ‌و‌  اضافه شدن براى تو‌  باشد، خدايا! اما تو‌  بزرگتر،  ‌و‌  حكومتت بادوامتر از‌   ‌آن است كه‌  اطاعت اهل طاعت بر‌   ‌آن بيفزايد، يا‌  معصيت گنه كاران نقصى در‌  حكومت تو‌  ايجاد كند.

̶    پس اي‌ مهربانترين مهربانان! بر‌  من‌  رحم كن،  ‌و‌  از‌  گناهان من‌  بگذر اي‌ صاحب جلالت  ‌و‌  اكرام!  ‌و‌  توبه ام را‌  قبول نما چون كه‌  تو‌  توبه پذير مهربان هستى.

نظرات کاربران (0)
ارسال دیدگاه