از آن جایی که افراد فاسق خود خواستار هدایت و صراط مستقیم نیستند، خداوند نیز به آن­ها کمکی نمی‌کند.

از تمام آیاتی که ضلالت در آن مطرح است، می‌توان به‌روشنی دریافت که از جانب پروردگار، ضلالت ابتدایی وجود ندارد. ضلالتی که در این آیه بیان‌شده است بعد از فسق آمده است؛ یعنی شخص ابتدا فاسق می‌شود و پیوند شدید با گناهان پیدا می‌کند که خود راه توبه را مسدود می‌کند، بعد به‌عنوان کیفر و عذاب، مسئلۀ ضلالت مطرح می‌شود.