اى كسانى كه ایمان آورده اید! هنگامى كه بدهى مدت دارى (به خاطر وام یا داد و ستد) به یكدیگر پیدا كنید، آن را بنویسید! و باید نویسنده اى از روى عدالت، (سند را) در میان شما بنویسد! و كسى كه قدرت بر نویسندگى دارد، نباید از نوشتن- همان طور كه خدا به او تعلیم داده- خوددارى كند! پس باید بنویسد، و آن كس كه حق بر عهده اوست، باید املا كند، و از خدا كه پروردگار اوست به پرهیزد، و چیزى را فروگذار ننماید!

خداوند کسی را مجبور به ضلالت نمی‌کند چون گمراه کردن قبیح است و فعل قبیح از پروردگار صادر نمی­‌شود.

واژه «امید» در قرآن و متون دینی با کلماتی نظیر «رجاء» و «لعل» و «عسی» و «تمنی» و انتظار تعبیر شده است. در اسلام اصالت با رحمت الهی است بنابراین مسلمان باید در همه حال امیدوار به خداوند باشد و یأس را به دل راه ندهد. امید از جنود رحمان و یأس از جنود شیطان است. امید و انتظار می تواند صادق و یا کاذب باشد. انتظارات خود بر دو قسم است: انتظارات اصلی و انتظارات فرعی انتظارات اصلی در حوزه خودشناسی مطرح می شود. فهم حقیقت خود و نسبت خود را با خدا یافتن از مهمترین انتظارات اصلی است. انتظارات فرعی در اموری

اجتماعی بودن دین مبین اسلام از احکام و سفارشات آن پیداست. در اسلام دینداری در یک اتاق خلوت و تنها امکان پذیر نیست و مسلمان نسبت به اوضاع و احوال پیرامون خود مسئولیت دارد.

در زندگی هایمان خیلی اوقات به دنبال اهدافی می گردیم اما برای رسیدن به آن اهداف مسیر را اشتباه می رویم... به امید آنکه با آگاهی از مسیر درست آن هم از لسان قرآن و روایات به اهدافمان زودتر و بهتر برسیم.