*داستانی زیبا از وصیت نامه امام صادق ( ع )*

وقتی حضرت موسی‌بن‌جعفر(ع) وصیت پدرشان را باز کردند، ازجمله مسائلی که حضرت وصیت کرده بودند، این بود: مخارج فلانی را تأمین کنید. فلانی چه کسی بود؟ یکی از قوم‌وخویش‌های امام صادق(ع) بود که سر امام داد می‌کشید، به امام ناسزا می‌گفت، ایجاد مشکل برای امام می‌کرد، پشت‌سر امام حرف می‌زد و می‌گفت: او قوم‌وخویش من است و می‌داند که من کم دارم، اما به من رسیدگی نمی‌کند. درحالی‌که امام تا وقتی زنده بودند، هزینهٔ او را تأمین می‌کردند و او نمی‌دانست که کار امام صادق(ع) است. حضرت وصیت کرده بودند که بعد از مرگ من، مخارج زندگی فلانی را هم تأمین کنید. این کظم غیظ، گذشت و عفو است. انبیا و ائمهٔ طاهرین(علیهم‌السلام) این گذشت و عفو را از وجود مقدس پروردگار عالم تعلیم گرفته بودند.